Tijd om weer eens te schrijven. Ik neem jullie mee, met beelden uiteraard in wat ik als beeldend kunstenaar met emoties doe. Dingen die je bezighouden uit ik met beelden, fotografie, beeldhouwen, collage’s en schilderijen.
In mijn tijd van depressie heeft mijn lieve vriendin Melanie Rijkers(schoolvriendin HAVO) mij aangespoord om in beelden te communiceren en dat heeft geleid tot het samen maken van een boek Marije 2.0. Wanneer de huisarts zei, “jij vindt fotografie toch leuk, pak dat weer op dan” Oh, bij de gedachte al om mijn fototas op te tillen zakte de moed al in mijn schoenen. Dit communiceren via beelden met mobiel gemaakt, simpel, snel, met bijv. 1 woord als titel lukte dat wel, en ik ben Melanie er nog altijd dankbaar voor, dat is al FotoTherapie. Zie ook Stichting PUUR Zien van Melanie met Focus op het Goede, prachtig initiatief.
Ik heb nog een stapel liggen bij interesse.
In speksteen een beeld gemaakt van “met mezelf in de knoop zitten”
Schilderen is niet mijn vak, echt een hobby, zoals vele creatieve dingen, hier een schilderij met mixed media van een huilende engel…
En ook in speksteen maakte ik de Koru, een symbool uit Nieuw-Zeeland van een ontvouwend varenblad wat staat voor beweging en groei.
Mijn serie transformatie naar aanleiding van mijn depressieve periode en herstel en groei daaruit voortkomend in fotografie.
Geboorte-Gebeurtenissen-Lagen afpellen-Tot de kern-Rijkdom/Dankbaarheid
Nu in dit jaar 2020, een bijzonder jaar met een hele nare pandemie die tot inhumane toestanden leidt en me enorm wat emoties bezorgen, alleen weet ik nu zeker dat ik daar niet alleen in sta, dat was in mijn depressieve periode wel anders herinner ik me nog.
Mijn serie PAN-demie, in 5 beelden de hele Coronatijd uitgebeeld.
Pandemie rondom carnaval-de wereld op zijn kop-het WC-papier gehamster-de verbondenheid en hart onder de riem-de isolatie en de lockdown.
En ook een serie over Leegte, een Fotoclub challenge deden we wekelijks om ons actief te houden en ook daar gebruikte ik de emoties van de tijd van nu voor.
Een enkele fietser op een leeg plein-lege agenda omdat alles afgezegd werd- een Chinook in het verder lege luchtruim vanwege de grote Peelbrand die heerste en verder amper vliegverkeer vanwege de lockdown.
Ook ben ik begonnen en nog wel even bezig met een serie “GO WITH THE FLOW” op facebook ook door de emoties in de Coronatijd. Niet op vakantie kunnen, gelukkig nog wel naar buiten mogen, geen activiteiten met mijn bedrijf Blikvanger, buitenlandse stage van mijn dochter die in Londen wilde gaan stagelopen ging niet door, misschien was ik nu in Andalusië geweest om daar met Blikvanger mindfulness fotografie workshops te geven bij een mindful fotograferen en yoga retraite, maar ook afgelast. Toen ben ik mijn Blikvangers in en rondom huis en geZIEN met wandelingen gaan samenvoegen met beelden van het internet. Wanneer je je ogen ervoor opent, is dicht bij huis ook genoeg schoonheid te vinden, daarvoor hoef je niet op vakantie en word je toch ook heel blij van en zo creeer je je eigen geluksmomenten voor jezelf, daar heb je niets anders voor nodig dan je mobiel en een goed OOG, zoals ze dat in de Miksang Fotografie zeggen. Goed staat dan voor het niet mee bezig zijn waar je naar kijkt, door al je oordelen los te laten, in het kort.
Het begon met dit beeld. Foto links: een plaatje van internet van IJslandse meanderende rivieren van bovenaf uit de lucht gefotografeerd, rechts in het bos vlakbij huis dezelfde vormen in een modderig zandpaadje.
Foto: Links een oude verweerde zitting van een bankje buiten, waar de blauwe verf half afgebladderd is, rechts van internet een stukje wereldkaart met Ierland en Engeland(vanwege de stage van mijn dochter die niet doorging in Londen)
En hier nog een aantal, uiteindelijk maak ik een boek van de uitingen uit de Coronatijd. Nog zoekende naar een beeld van een gevangenis ver weg samen met een foto van de instelling waar mijn vader nu “opgesloten zit” . Je mag op een afstandje naar het balkon zwaaien en praten en evt. nu sinds kort in een aparte kamer gescheiden met een perspex plaat via intercom op afspraak even “bij elkaar” zijn…pffffff een van de inhumane dingen van deze tijd, laat staan bij overlijden zonder aanwezigheid van familie.
Tot zover, even genoeg nu. Een prachtig medium is Fotografie, maar in allerlei creatief materiaal kun je je emoties kwijt. Vandaar ook mijn keuze voor Creatieve Therapie in de hulpverlening en nu net een cursus wandelcoaching waarin je de natuurlijke omgeving gebruikt met zijn metaforen voor de gevoelens van de persoon die je coacht …